dzieci

zginłe mleko z parapetu
potykam sie o przystanki
w drodze do raju
gdzie śmierć ostatecznie
w zawieszeniu przestrzeni.

co

ubrałam sie w wasze spojrzenia
puste słowa
prosto w czoło
czystą wodą
jestem wzorem w odcinaniu
brudnych emocji
udawaniu czystych zamiarów
niszczenie przeciwnika
według idei bez przedmiotu
pod obserwacje szału.